Tu dowiesz się trochę na temat planowania i projektowania instalacji wentylacyjnej.
- jak rozplanować kanały wentylacyjne,
- jak dobierać przekroje kanałów doprowadzających powietrze
- co wpływa na opory przepływu powietrza w kanałach
- jakie kanały będą lepsze - elastyczne, czy sztywne
- które kanały wentylacyjne wybrać - z tworzywa, czy z blachy
- dlaczego izolacja kanałów wentylacyjnych
- skąd się biorą szumy w kanałach wentylacyjnych i jak ich uniknąć
- do czego służą skrzynki rozdzielcze, anemostaty, czerpnia i wyrzutnie powietrza
Plan kanałów wentylacyjnych
Przewody wentylacyjne to 'układ krwionośny' instalacji wentylacyjnej, dlatego trzeba go dobrze rozplanować.
Dostarcza się nimi powietrze świeże (do pomieszczeń czystych) i odprowadza zużyte (z pomieszczeń brudnych).
Rozplanowanie tras kanałów wentylacyjnych to najbardziej kłopotliwa część projektowania.
Dużo łatwiej jest gdy dzieje się to na etapie projektowania budynku.
Trudniej to zrobić, gdy chcemy mieć wentylację mechaniczną i musimy "przerabiać" wybudowany już wcześniej budynek.
Zazwyczaj kanały wentylacyjne prowadzi się na podłogach wyższej kondygnacji, na strychu lub w piwnicy.
Jeśli wysokość pomieszczeń jest odpowiednia, to można też umieszczać kanały pod stropem
i przykryć je potem sufitem podwieszonym z gipsokartonu.
Kanały wentylacyjne powinny mieć odpowiednio dobrane przekroje, by mogła nimi przepłynąć odpowiednia ilość powietrza.
Nie mogą być za małe, bo powietrza będzie za mało, albo powietrze będzie płynąć w kanale zbyt szybko,
co powoduje szumy i większe opory przepływu.
Kanały mogą być prostokątne lub okrągłe. Wykonywane są często jako sztywne - z tworzywa, z blachy ocynkowanej.
Mogą też być elastyczne.
Kanały należy prowadzić możliwie najprostszą i najkrótszą trasą.
Zakręty kanałów powinny być łagodne. Jeśli kanał musi skręcić pod kątem 90°,
to lepiej złagodzić zakręt i dać dwa kolanka 45
o.
Powietrze będzie płynąć swobodniej i będą mniejsze opory przepływu.
Poniżej przykład, jak rozmieścić kanały wentylacyjne w domu
Montaż kanałów wentylacyjnych
Odpowiednio wykonana
instalacja wentylacyjna - montaż kanałów - jest bardzo ważnym dla właściwego działania wentylacji mechanicznej.
Dużo tu zależy od prawidłowego, starannego i szczelnego połączenia przewodów wentylacyjnych.
Kanały wentylacyjne należy też dobrze zaizolować aby ciepło z nich nie uciekało.
Jeśli prace te wykonamy niestarannie, to efekty wentylacyjne i energetyczne nie będą zadowalające -
i może to prowadzić do złego funkcjonowania całej instalacji.
Jakie przewody wentylacyjne wybrać
Dobór rodzaju kanałów w dużym stopniu zależy od stopnia skomplikowania tras kanałów.
Na rynku mocno reklamowane są kanały elastyczne - izolowane i nie izolowane.
Nie są drogie, prosto się je układa, ale jeśli instalacja ma być trwała
i działać przez długie lata, to nie są one dobrym rozwiązaniem.
Można je stosować na krótkich odcinkach, np. do podłączenia rekuperatorów, anemostatów, kratek wentylacyjnych.
Wskazane wyżej rury elastyczne są chętnie używane, bo są tanie i łatwo się je układa,
gdyż dostosowują się do wymiarów i kształtu miejsca, lecz powodują zwiększone opory przepływu,
nie da się ich czyścić, bo mają nierówną powierzchnię, zdarza się też, że pękają w trakcie eksploatacji.
Zlokalizowanie nieszczelności i naprawa przewodów jest kłopotliwa, jeśli są zabudowane.
Dlatego przewody elastyczne można stosować jedynie na krótkich odcinkach na podłączeniach anemostatów
i kratek wentylacyjnych oraz rekuperatora.
Nowoczesne przewody wentylacyjne systemowe elastyczne z tworzywa mają małe średnice i mogą zostać zalane w konstrukcji wylewki.
Ilość powietrza przepływającego regulowana jest za pomocą ilości przewodów, którymi transportowane jest powietrze.
Czasem do jednego pomieszczenia trzeba doprowadzić 2 lub trzy sztuki, aby dopływ powietrza był właściwy.
Ich zaletą jest to, ze łatwo się je układa i łatwo można je ukryć nawet w wylewce posadzki.
Wadą natomiast jest to, że na małych przewodach bedą występowały większe opory przepływu powietrza,
co z kolei będzie wymagało mocniejszych wentylatorów w rekuperatorze.
Cenowo taka instalacja wentylacyjna będzie istotnie droższa.
Najczęściej w systemach wentylacyjnych w domach stosowane są kanały sztywne -
rury prostokątne lub okrągłe fi 80 lub 100mm z blachy ocynkowanej, aluminiowej lub kwasoodpornej.
Tylko w przypadku robienia odejść od kanałów głównych lub podłączeń do centrali wybierane są elementy elastyczne.
Izolacja kanałów wentylacyjnych
Kanały powinny być starannie izolowane termicznie - szczególnie w strefach nieogrzewanych, gdyż tam mogą wystąpić duże straty ciepła.
Dobrze jest też wiedzieć na tym etapie, czy będziemy mieli w przyszłości gruntowy wymiennik ciepła.
GWC pozwala na schładzanie powietrza latem, ale jeśli nie zaizolujemy dobrze kanałów doprowadzających powietrze do pomieszczeń,
to efektu chłodzenia nie uzyskamy.
Natomiast jeśli nie będzie GWC to izolacja nie zawsze być musi.
Skrzynki rozdzielcze
To punkty węzłowe instalacji wentylacyjnej.
To od nich instalacja rozchodzi się po całym budynku
Wykonane są zazwyczaj ze stali nierdzewnej.
W każdej instalacji daje się co najmniej dwie takie skrzynki rozdzielające - na wejściu za rekuperatorem (rozdzielacz nawiewny)
i skrzynka przed rekuperatorem, zbierająca powietrze zużyte z kanałów odprowadzających.
Ich stosowanie jest jak najbardziej wskazane, gdyż wyrównują one ciśnienie w instalacji wentylacyjnej.
Korzystnie wpływają też na zmniejszenie szumów w kanałach wentylacyjnych.
Anemostaty
Anemostaty nawiewne są elementami, montowanymi na wylotach nawiewów w mechanicznej instalacji wentylacyjnej.
Ich rola to rozprowadzenie po pomieszczeniu powietrza doprowadzonego kanałem.
Zazwyczaj mają możliwość regulacji nawiewanego powietrza i dzięki nim można lepiej sterować zrównoważonym działaniem systemu wentylacji.
Są też anemostaty wywiewne, do których wpada zużyte powietrze i dalej płynie kanałami do rekuperatora.
Można więc wyróżnić dwa rodzaje anemostatów - nawiewny i wywiewny.
Różnią się nieco budową i przeznaczeniem więc nie można ich stosować zamiennie.
Czerpnia powietrza
Czerpnie powietrza mogą być różnie umiejscowione. Zależy to od lokalnych uwarunkować i wyboru użytkownika domu.
Mogą być to czerpnie terenowe - najczęściej w połączeniu z gruntowym wymiennikiem ciepła.
Czerpnie mogą być też umiejscowione na ścianie zewnętrznej budynku, albo
na dachu.
W każdym przypadku ważne jest aby czerpnia nie była za blisko wyrzutni powietrza zużytego.
Wyrzutnia powietrza
Wyrzutnia powietrza może być też umieszczona na ścianie zewnętrznej budynku lub na dachu.
Przy umieszczeniu wyrzutni na ścianie mogą wystąpić zacieki na ścianie w jej sąsiedztwie.
Z tego względu lepszym rozwiązaniem wydaje się być zastosowanie wyrzutni dachowej.
