Planowanie przestrzenne - studium

Czym jest Studium uwarunkowań przestrzennych i kierunków zagospodarowania gminy

Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy, to opracowanie tworzone w celu określenia polityki przestrzennej gminy, w tym lokalnych zasad zagospodarowania przestrzennego.
Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy jest osobnym, samodzielnym aktem planistycznym wytyczającym kierunki rozwoju przestrzennego na terenie, którego dotyczy, stanowiącym podstawę uchwalenia planów zagospodarowania przestrzennego gminy.

W studium opisuje się między innymi:

• stan ładu przestrzennego i wymogów jego ochrony
• stanu dziedzictwa kulturowego i zabytków oraz dóbr kultury współczesnej
• stanu środowiska, wymogów ochrony środowiska, przyrody i krajobrazu
• obszary oraz zasady ochrony środowiska i jego zasobów, ochrony przyrody, krajobrazu,
• obszary szczególnego zagrożenia powodzią oraz obszary osuwania się mas ziemnych;
• obszary wymagające przekształceń, rehabilitacji, rekultywacji, obszary zdegradowane
• obszary naturalnych zagrożeń geologicznych
• udokumentowane złoża kopalin, zasobów wód podziemnych
• warunki i jakość życia mieszkańców, w tym ochrony ich zdrowia
• potrzeby i możliwości rozwoju gminy
• stanu systemów komunikacji i infrastruktury technicznej, w tym stopnia uporządkowania gospodarki wodno-ściekowej, energetycznej oraz gospodarki odpadami
• kierunki rozwoju systemów komunikacji i infrastruktury technicznej

Studium to akt wewnętrzny gminy, ale nie akt prawa miejscowego (gminnego). Tworzy ono dopiero podstawę do wprowadzenia w bliżej nieokreślonej przyszłości przepisów gminnych, w formie planów zagospodarowania przestrzennego. Studium jest więc informacją o potencjalnym przeznaczeniu gruntów w przyszłości, ale nie określa ani nie ustala ostatecznego ich przeznaczenia. Zawiera ustalenia planistyczne, które są wiążące dla organów gminy przy sporządzaniu planów miejscowych.
A że potem nie robi się Planów Miejscowych, więc studium odkładane jest zazwyczaj na półkę "rzeczy niepotrzebnych", a cały wysiłek włożony w jego opracowanie i poniesione koszty idą na marne.

Wynika z tego, że studium służy jedynie do opracowania Miejscowych Planów Zagospodarowania Przestrzennego (MPZP) i do niczego więcej. Gminy nie traktują zatem studium, jako istotnego elementu polityki przestrzennej.

W przypadku braku MPZP o przestrzeni decydują władze administracyjne - a więc wójt, burmistrz lub prezydent wydając tzw "wuzetki". I to na WZ-kach opiera się głównie przyszłość większości terenów.
Studium nie stanowi żadnej podstawy prawnej i nie obliguje w żaden sposób władz gminy przy wydawaniu decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu.
Skutek jest taki, że na obszarach gdzie nie ma uchwalonych miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego, istnieje możliwość realizacji inwestycji niezgodnie z założeniami lokalnej polityki i struktury przestrzennej gminy określonymi w studium.
Lokalni włodarze za to mogą bez żadnego skrępowania wydawać swoje decyzje administracyjne w postaci WZ-tek, a efektem tej praktyki jest zazwyczaj powstawanie chaosu przestrzennego.